Maffia aan de Maas
Na een paar jaar in Lith te hebben gewoond,
ontvluchten we nu
het dorp aan de rivier. De trieste situatie in een notendop.
Geheel onbekend met wie er werkelijk aan de macht
is in Lith
betrekken we een huis aan de Lithse Dijk. Dat dit huis aan de
achterkant grenst
aan twee horecagelegenheden lijkt ons geen bezwaar. Dit zal alleen maar
gezelligheid opleveren. Na ongeveer een jaar ‘gezelligheid’ krijgen we
er toch
genoeg van, om bijna elke dag in onze tuin en huiskamer en ’s-nachts in
onze
slaapkamer, de te harde muziek en uitspattingen van de achterburen te
moeten
ondergaan. Dat dit geluidsniveau niet door de beugel kan, bewijzen
tientallen
metingen en klachten van de andere omwonenden. Echter hoe de gemeente
Lith
hiermee is omgegaan legt aardig de ware identiteit van de gemeente Lith
bloot.
De gemeente gedoogd stelselmatig overtredingen van
de
geluidsnormen welke onder de milieuwetgeving vallen. Dit gedogen
stellen we aan
de orde in diverse rechtszaken en de Raad van State dwingt de gemeente
maatregelen
te nemen. Via allerlei wegen probeert de gemeente om daar onderuit te
komen en
een trukendoos wordt opengemaakt om ons onze rechten te ontnemen.
Klachten
hierover legt de gemeente, ondanks haar plicht deze te behandelen,
langs zich
neer. Omdat de gemeente behoorlijk achter loopt op het ontwikkelen van
geluidsbeleid doen we diverse voorstellen om tot een voor alle partijen
aanvaardbaar maximaal geluidsniveau te komen in diverse situaties. De
gemeente
legt al deze verzoeken naast zich neer en weigert een maximaal
geluidsniveau
vast te stellen. Om deze verzoeken kracht bij te zetten, vragen we de
rechtbank
zich over een maximaal geluidsniveau uit te spreken in de spraakmakende
“zeskamp-zaak”. In een rap tempo belooft vervolgens de gemeente middels
een
“bestuurlijke heroverweging” te zullen controleren op een vastgesteld
maximaal
geluidsniveau.
Intussen is de hele gemeenschap boos op ons
geworden omdat
wij, volgens boze tongen, tegen de zeskamp en
tegen
horeca op het Marktplein zouden zijn. We worden op het Marktplein zwart
gemaakt
en er worden gasten en vriendjes naar ons adres gestuurd om ons mores
te leren
als de overheid eens haar werk doet. Na herhaaldelijk te zijn bedreigd,
geïntimideerd
en na diverse ingegooide ramen vragen we de gemeente herhaaldelijk ons
te
informeren welke maatregelen zijn en worden genomen om onze veiligheid
te
beschermen. Wederom blijft het stil op het gemeentehuis. Deze trieste
situatie
is, na wederom enkele gewelddadige voorvallen bij ons huis, voor ons
gezin onaanvaardbaar
en onleefbaar geworden. Noodgedwongen ontvluchten we nu dus Lith.
Natuurlijk begrijpen wij dat er in een dorp feest
gevierd
moet kunnen worden en dat de gemeente daarbij belangen moet afwegen: de
leefbaarheid in een dorp tegen de overlast voor omwonenden. Voor een
horecagelegenheid is dat het afwegen tussen de opbrengsten van de
exploitatie
tegen de kosten van o.a. geluidswerende maatregelen. Dat mensen elkaar
treffen
in horecagelegenheden is belangrijk. Dat omwonenden van de horeca een
nachtrust
kunnen hebben is ook belangrijk.
Het afwegen van belangen gaat in de gemeente Lith
totaal de
mist in. Als je goede connecties hebt op het gemeentehuis krijgt je
belang meer
prioriteit. Enkele rijke en vooraanstaande families hebben wel heel erg
goede
connecties op het gemeentehuis (en in de onderwereld). Zo goed zelfs
dat de
gemeente voor overtredingen van de wet een oogje dichtknijpt en zelfs
ambtenaren,
juristen en gemeenschapsgeld inzet om die overtredingen mogelijk te
maken. Met deze
vriendjespolitiek verdwijnt indirect overheidsgeld in de zakken van die
families. Ondernemers dienen te investeren in maatregelen om overlast
te
beperken, waarmee ze aan de wet kunnen voldoen. In Lith hoeft dat niet.
De
nadelige gevolgen hiervan komen eenzijdig ten laste van omwonenden. De
bespaarde gelden komen direct ten goede aan die overtredende
ondernemers. Ons
geval is daarin niet uniek. Echter het wrange bij ons is dat de
overtredende ondernemer
nu, met het aan ons verdiende geld, ons door overlast en geweld
onleefbare huis
opkoopt.
Het gemeentelijke apparaat rammelt aan alle
kanten. Gemeenteambtenaren
(vaak in hun eentje verantwoordelijk voor een hele afdeling) maken
grove fouten
door ondeskundigheid of niet-integer handelen van henzelf of een
meerdere. Ook
zo’n ambtenaar wordt ziek en gaat op vakantie, waardoor dan de hele
afdeling
stil ligt. De gemeente komt niet toe aan haar wettelijke taken en moet
prioriteiten stellen in urgente werkzaamheden. Het verkeerd afwegen van
belangen is dan onvermijdelijk. Fouten, het slechte functioneren en
misstappen worden
in de doofpot gestopt en doodgezwegen. Openheid en transparantie zijn
nog
steeds ver te zoeken in Lith. Vertrouwen wek je door openheid van zaken
te
geven bij die zaken die mis gaan, zodat het zelfreinigende vermogen wat
hiervan
uitgaat wordt benut.
Diverse raadsleden zitten slechts met één doel in
de gemeenteraad:
het belang van henzelf, de familie en vriendjes veilig te stellen,
onder het
motto: “wie dicht bij het vuur zit, warmt zich het best”. Een slecht
functionerend gemeentelijk apparaat is dan af en toe wel handig, als
jouw
belang en die van je vriendjes meer prioriteit kan krijgen. De rijke en
vooraanstaande families weten daar prima misbruik van te maken en zien
de
gemeente als een melkkoe. Als slapende gemeenteraadsleden ook nog hun
controlerende taak verzaken, dan is de chaos compleet, met als
resultaat een
gezin wat Lith ontvlucht.
In Lith is er geen rechtsgelijkheid en geen enkele
rechtszekerheid.
SCHANDE!!!. Burgemeester Schriek noemde het cliëntelisme, ik noem
het
maffia.
Binnenkort zijn wij weg(gepest) en gaat alles
gewoon weer
zijn gang in Lith en wordt de Lithenaar weer overspoeld door propaganda
van de
gemeente en de partijen van algemeen eigen belang door samenwerking,
hoe goed
het gaat in Lith en hoe belangrijk het is om zelfstandig te blijven.
Ik steun elk initiatief om een einde te maken aan deze walgelijke
praktijken, welke ons en de inwoners van de gemeente Lith ook nog eens
handenvol geld kost.
Details vindt u op http://janus.liebregts.nl/lith/overlast
-----------------------
Mr. X, Lith, 1 oktober 2005